خطای اعتماد به عادت اشتباه

صب ساعت 8 از خواب بیدار شدم و سریع آماده شدم که برم بیرون از خونه،ماشین رو از پبلوت بردم بیرون و همینجور که داشتم دنده عقب از پیلوت میرفتم تو کوچه یادم افتاد کیف پولم رو نیاوردم،همسایه مون شلنگ آب دستش بود و داشت باغچه دم در رو آب میداد، بنا به عادت همیشه ماشین رو کج گذاشتم روی پل و سریع اومدم تو خونه که کیف پول رو بردارم وقتی اومدم تو واحد از پنجره چشمم به کوچه افتاد که دیدم ماشین نیست گفتم خوب حتما زیر سایه بون در دیده نمیشه رفتم پایین و دیدم واقعا اثری از ماشین نیست، یک لحظه خودتون رو جای من بذارید ببینید سر صب خواب آلود رفتید دم در و دیدید ماشین تون نیست، به همسایه رو به رو که هنوز داشت گل ها رو آب میداد گفتم...  ماشین اینجا بود ندیدید ؟ گفت چرا یک نفر سوار شد رفت ، دست و پام شل شد ماشین داماد عمه م رو دزدیده بودن، بله بنده خدا میخواستن برن مسافرت ماشین شون رو گفتن امانت اینجا خونه ما باشه، ماشین رو دزد برده بود و من داشتم فکر میکردم چجوری با دلار 17000 تومنی 400 میلیون پول رو جور کنم در صورتی که ماشین خودم 60 میلیون ارزش داشت...

من همیشه وقتی ماشین رو از پیلوت میبرم بیرون و مثلا یک لحطه میخوام بیام پیلوت دست بشورم دیگه ماشین رو خاموش نمیکنم و میام از شیر آب داخل پیلوت دستمو آب میزنم و میرم سوار ماشین میشم و ...

من خیلی این کار رو انجام دادم و تا حالا کسی ماشینم رو نبرده روی همین حساب پس یک خطای ذهنی برام ایجاد شده که چون چند بار ماشین رو روشن دم در گذاشتم و اتفاقی نیافتاده پس این دفعه هم نمیافته.

هر کدوم از ما خیلی از این اشتباهات رو داریم که خیلی ساده میشه ازش جلوگیری کرد. من اگر ماشین رو خاموش میکردم و دراشو میبستم و میومدم داخل هیچ وقت لازم نبود 400 میلیون خرج کنم.

پس عادات های اشتباهمون رو بذاریم کنار حتی اگر تا الان مشکلی برامون ایجاد نکرده.

 

اختباسی از کتاب " هنر شفاف اندیشیدن " رولف دوبلی